uitkijken over een meer

'laat ik het je makkelijker maken om er achter te komen.' zei ze.
Ze gromde en veranderde daarna in een zwarte panter.
Ze keek hem aan en zei 'weet je nu al wat een Lycan kan?'
Lyra had nog veel meer gedaantes maar dat vertelde ze hem niet.

"je kan allerlei gedaantes aannemen,maar dat maak niks uit voor me"zei hij.
Hij keek diep in haar ogen maar keek snel weg.

Lyra draaide haar kop weg en deed net alsof ze overgaf, niks kon hem afschrikken.
Ze rolde met haar ogen en veranderde naar haar mensen gedaante en zei 'kan jij nou nooit eens bang ergens voor zijn?'
Ze grijnsde toen hij zijn blik snel af wendde.

"Ik ben bang voor een paar dingen"zei hij kil.
Hij keek naar haar maar toch ook niet.

Lyra begon te lachen, 'je bent dus toch bang voor me.' zei ze geamuseert.
'anders durfde je me wel aan te kijken.' zei ze uitdagend.
Heerlijk vond ze het als andere toch angst toonde voor haar soort.
Lycan's werden vaak onderschat maar ze waren hele krachtige wezens.

"Ik ben bang van je krachten maar niet van je innelijk"zei hij.
De arend was weg gevlogen.

'als je bang bent voor mijn krachten ben je ook bang voor mij, Lycan's zijn hun krachten dat maakt mij een Lycan het kan niet van mij gescheiden worden.' zei ze zacht.
Ze zuchtte en schudde met haar hoofd en zei 'en jij voelde je goed bij mij.'

"Dat is nog altijd zo"zei hij.
Zijn hart bonkde nog altijd op hetzelfde ritme.

Vampiers zijn altijd zo dom dacht ze bij zichzelf had hij dan niet door wat voor gevaarlijk wezen hij voor zich had?
'oh dus jij vind me nog steeds leuk.' zei ze en ging naar hem toe en kwam met haar gezicht dicht bij dat van hem.
Ze keek hem met puppy ogen aan en glimlachtte.
Misschien moest ze hem toch maar een kans geven.

(ik ben ook deels elf)
Edward glimlachte ook.
Daarna keek hij diep in de pupy oogjes.

(je bent toch al half mens xD)

Ze grijnsde en gaf hem een zoen op zijn wang.
'je vertrouwt andere te snel.' zei ze.
Lyra knipoogte naar hem.

(nee deeels vamp en deels elf)
"Hoezo"zei hij.aar haar
Hij keek n