uitkijken over een meer

"Nou ik vind je heel vriendelijk en zachtaardig ,maar ik begrijp het als je gewoon vrienden wilt zijn hoor"zei hij.
Hij stond versteld normaal was hij niet zo open,hij was normaal meer in zich zelf.

Lyra trok haar wenkbrauw op en zei 'jij kent me dan duidelijk nog niet goed, ik was de grootste etter op school maar haalde wel de beste cijfers de leraren waren blij dat ik van school af was ook al baalde ze wel dat het school gemiddelde daalde.'
Ze dacht na zij en een vriendje? xD

" Mijn leven op Harvard was anders,ik werd gepest,geslagen ,maar ik sloeg 10 keer zo hard terug ,en kijk wat ik nu ben"zei hij.
Hij keek een beetje neer opzichzelf.

Lyra lachtte en zei 'die bange mensen durfde mij niks te doen omdat ze bang voor me waren ze wilde mij niet s'avonds in de gang tegen komen.'
Er was éen jongen geweest waar ze het mee had kunnen vinden, die haar accepteerde voor wie ze was.

"Nou ja dat was vroeger dit is nu"zei hij.
Zijn haren vlogen naar achter door het windje dat er was.

Lyra zei 'ohja hoezo denk je dat ik verandert ben?' ze was wel nieuwschierig waarom hij dat dacht.
Was ze inderdaad verandert sinds ze van school af was?
Ze was wel verandert toen ze nog wel op school zat, vooral nadat haar beste vriend was verongelukt en daar bij was overleden.
Sindsdien was Lyra nooit meer het zelfde geweest.

"Iedereen verandert ik zelf ben ook verandert"zei hij.
Hij dacht aan zijn zus die gestorven was.

Lyra zuchtte er liep een verdwaalde traan over haar wang.
'zeker nadat er een dierbare sterft.' zei ze zacht.
Ze raakte met haar vingers het water aan en zag het water rimpelen.

"Ja dan gebeurd het"zei hij.
Er rolde een traan over zijn wang dit gebeurde anders nooit.
Hij had nog nooit gehuild bh-ehalve nu.

Lyra veegde de traan weg en haalde diep adem ze sloot haar ogen en zong een lied dat ze ooit had gezongen op aan raden van haar overleden vriend had gezongen.

Deze keer zong hij niet mee.
Dit was het laatste lied dat zijn zus gezongen had.
Hij wachte nog steeds tot ze zei of ze iets voor edward voelde.

Lyra stopte met zingen en zei 'Edward waar wacht je op er ligt een hele wereld voor je klaar om ontdekt te worden wat houd je nog hier?'
Haar hart was bij haar beste vriend gebleven toen hij overleed.

"Mijn gevoel light hier"zei hij.
Waarom was hij verdrietig zijn zus was vorig jaar overleden.
Hij huilde niet maar zijn hart brak zowat.

'mijn hart is bij mijn beste vriend gebleven, sindsdien hou ik niet meer van andere.' zei ze zacht.
De struiken ritselde en ze keek achterom en zag een wolf.

[/img]


Lyra stond op en liep voorzichtig naar de wolf en zei 'rustig maar ik doe je niks.'

Hij keek naar de wolf e staarde in zijn ogen.
Deze wolf was een vriend.

Lyra's ogen veranderde naar wolvenogen die lief naar de wolf keken en zei 'ik beloof dat je me kan vertrouwen.'
De wolf raakte haar hand zacht aan en likte hem.
Lyra grinnekte en aaide de wolf over zijn kop.
het lied dat in de wind te horen was.

Hij luisterde naar het prachtige lied en zelf zong hij ook en lied


https://www.youtube.com/watch?v=IiA1nzeivws&feature=related

De wolf keek haar met een scheef kopje aan en sprong op haar waardoor ze op haar rug viel.
Hij likte haar over haar gezicht.
Lachend keek ze naar Edward die zong, de wolf bleef op haar liggen en keek haar vriendelijk aan.

"Een alpha mannetje"zei hij opeens

Lyra keek de wolf recht in zijn ogen aan en zocht het dier zijn bewustzijn af en vond inderdaad informatie over een roedel.
'je hebt gelijk.' zei ze tegen Edward.
De wolf legde zijn kop op haar buik en keek haar lief aan, Lyra glimlachtte en zei 'dus jij bent een roedelleider he.'

Hij keek op en zag een arend vliegen.
Hij floot naar de arend en die lande op zijn arm.

Lyra keek naar de arend hij had mooie veren, de wolf ging van haar af en ze stond op.
'waarom vond je me leuk Edward?' vroeg ze serieus.
De wolf ging naast haar staan en keek Edward en de Arend aan.

"Nou ik vond je een vriendelijk iemand en ik voel me goed bij jouw"zei hij en keek naar Lyra .
De arend vloog op en vloo wat cirkeltjes oven hun.

Lyra grijnsde even en veranderde in een wolf en gromde 'dan weet je zeker niet wat een Lycan is.'
De mannetjes wolf keek naar Lyra en gaf haar een lik, ze gaf hem een vriendelijke lik terug en keek uitdagend naar Edward die haar verbijsterd aan keek.

"Nee dat weet ik niet,maar ik kom het wel te weten"zei hij.
De arend heete Eandir."Eandir "riep hij.